29 de novembro de 2015

UNHA VISITA MOI ESPECIAL...

Este martes tivemos unha visita moi especial cando estabamos recollendo para marchar. ¡Daniela! Está guapísima e moito máis alta do que recordabamos. Os nenos e nenas que a coñecían puxéronse nerviosos e tiven que animalos a darlle un abrazo ou un bico. Ademáis, aproveitamos para preguntarlle que tal no cole, se está contenta e que tal Joel e Brego.

¡MOITAS GRAZAS POLA TÚA VISITA!



10 de novembro de 2015

Cortos emocionais...

Dentro do traballo de educación emocional empregamos pequenos cortos que nos axudan a ver dunha maneira moi gràfica moitos aspectos. Xa levamos uns cantos pero o que con máis insistencia me piden os nen@ que colgue son estes:
Espero que os podades disfrutar con eles.



7 de novembro de 2015

NOS VAMOS DE EXCURSIÓN POR FIGUEIRÓ...

Xa fixemos a nosa primeira saída por Figueiró, e como non podía ser de outra maneira, fomos a recoller castañas. Pero antes tocaba " ¿Qué pasaría se... APARECE UN LOBO NO MONTE? Aquí tedes as súas respostas, non teñen desperdicio:
-Nos comería  África
-Tendríamos que correr. Hugo
-y gritábamos  ¡ayuuudaaa!  Paula Pereira
-Venían los polis. África
-Una zancadilla. Hugo
-Nos comía un trocito. Izan
-Viene el profe Ramón, lo pisa y lo mata. África
-Se le rompen los dientes. Ana
-Después, sin dientes, ¡soy viejito, soy viejito! (con imitación jajaj) África
-Lo mato (haciendo el gesto de pisar) Iker
-El profe Ramón le pisa y después vamos los demás África
-¿Yo no lo puedo pisar? Profe Leti
-Nos vamos corriendo y lanzamos una bomba. Paula Pereira
-Sí, tú le pisas y nosotros lo empujamos todos juntos y le cae encima un árbol. Hugo
-¿cómo tiramos el árbol? Marcos
-Y si le pisa Leti y Ramón y luego viene corriendo al cole?  África
- Y si le echamos al lobo el que menos corre de la clase y el resto escapamos? Leti
-Vamos a echar una carrera. Los machos corren más que las hembras, porque mi padre corre más que mi madre. Hugo
-¿tú corres más que yo? Profe Leti
-sí
-Vamos a fuera a hacer una carrera. Al final la profe ganó pero no sé si quedó claro que no por ser "macho" corre más   ajajjjajajajjajajaj
Por sorte, so atopamos uns cantos ladridos polo camiño  e menos mal que non tivemos que volver correndo porque chegamos moi cansos, pero foi TAN DIVERTIDO...

SAMAÍN...